සදාකාලික කරගන්නට
අනේ මන් උත්සහ කලත්
නැත උදවුවක් එයට ඔබෙන් ...........
නෙතු අගින් ගිලිහෙන
කඳුළු බිඳු වල රැඳුන
වේදනාවේ මහිමය
කවදා තේරුම් ගනිවිදෝ ඔබ............
පැවසුවත් ආදරෙයි කියා
දන්නවද නුබ......
නුබටත් හොරෙන් නුඹේ ආදරේ
මගෙන් ඇත වී යන වග....
නොතේරුණත් එය ඔබට
දැනෙයි හැම මොහොතකදීම මට
ඒ .....
ඔබ මට වඩා
මම ඔබට පෙම් කරන නිසා.....................
ගිලිහී යන්නට සැරසෙන ප්රේමය..
ReplyDeleteඅල්වා නවතනු නොහැක ඉතින්..
ගිලිහී යන්නට ඉඩදෙනු මැන ඔබ..
අහිමි දෙයක් හිමි නොවන බැවින්..
මේ කවිය කියෙව්වාම ගොඩාක් දේවල් හිතට එනවා කියන්න. ඒත් ඒ ඔක්කොම කියන්න ගියොත් මෙතන වෙනම බ්ලොග් පොස්ට් එකක් වෙනවා. ඒ නිසා කෙටියෙන් සරලව එක පුංචි දෙයක් විතරක් කියන්නම්.
ReplyDeleteආදරේ කියන්නෙ එක්තරා ආකාරයක ආත්මාර්ථකාමීබවක් නංගී.
@මාරයාගේ හෝරාව- අහිමි වබ වටහා ගත හැක මට
ReplyDeleteගිලිහෙන්නටද ඉඩ දී ඇත මා
නමුදු මගේ මේ මෝඩ හිත
තවම හොයන්නේ ඒ ආදරයයි......
@අනුරාධ- වෙන්න ඇති අය්යේ.....මොනා කරන්නද..
ReplyDelete