Monday, January 30, 2012

මටනම් බැ වයසට යන්න....

අද දවස ගෙවෙන්න තව පැය 4 යි තියෙන්නේ....මේ තවත් එක දවසක්ද?

ඔබ සියළු දෙනාට එය එසේ වුවද මට නම් අද හරිම වැදගත්....ඒ ඇයි කියන්න මේ වෙනකොට ගොඩදෙනෙක් දන්නවා....නොදන්න අයත් ඇතිනේ....අද මගේ උපන්දිනේනේ....හික්ස්....

ඔන්න ඉතින් සීනි තව අවුරුද්දකින් වයසට ගියා...සෙල්ලම් නැ...දැන් 23ක්....සැහැල්ලුවෙන් නිදහසේ ගෙවපු කාලේ අවසන් වේගෙන යනවා....හයියෝ....මටනම් බැ වයසට යන්න....:'( එහෙම කිවා කියලා කාලේ ගෙවෙන එක නවත්තන්න අපිට බැ නේද...?

මේ ගෙවුන අවුරුදු 22 දිහා හැරිලා බැලුවොත් දුක සතුට දෙක අතර දුක වැඩිපුර තිබුණ, දැන් සතුට කරා පිය මනින ජිවිතයක් තමා තිබිල තියෙන්නේ....මට මතක කාලෙක මගේ උපන්දිනේට තෑගි කියල දෙයක් හම්බුනේ 2006 දී. ඒ මගේ හොදම යාළුවා වෙලා ඒ දවස් වල හිටපු ඉෂාරගෙන්....ඊට පස්සේ මගේ හැමදේම බෙදාගත්ත මගේ ගජයෝ දෙන්නා උන සලොගෙනුයි අත්‍රිගෙනුයි.....ගිය අවුරුද්දේ මට තමන්ගේම සහෝදරයෙක් කියල කියන්න පුළුවන් විදියට මේ සයිබරයෙන් මට ලැබුන මගේම අයියගෙන් ලැබුන තෑග්ගයි ඇරෙන්න මට තෑගි ලැබිල නැ....එත් සුභ පැතුම් වලින් නම් මට කවදාවත් අඩුවක් තිබුනේ නැ.....ඇත්තටම තෑගි වලට වඩා
හැමෝම සුභ පතනකොට දැනෙන සතුට ගොඩක් වෙනස්....තෑගි ලබුනමත් ගොඩක් සතුටුයි තමා....එත් මට ගොඩක් වටින්නේ සුභ පැතුමන්....

මේ ගෙවුන ජිවිතෙන් මන් ගෙවපු ලස්සනම උපන්දිනය තමා අද මේ ගෙවෙන්නේ....සයිබරයෙන් මුණ ගැහුණ යාලුවෝ ගොඩක් මැද්දේ, සයිබරයෙන්ම දිනාගත්ත ආදරයක් මැද්දේ ගෙවුන ලස්සනම ලස්සන ගොඩක් සතුට හිතුන උපන්දිනයක්....

හැම කෙල්ලම වගේ තමන් ආදරේ කරන කොල්ලගෙන් මුලින්ම උපදින සුභපැතුම ලබාගන්න කැමතියි....මාත්. එහෙමයි....අනේ ඉතින් උදේ ඉදන් මන් බලන් හිටියා...අමතක උනාවත්දෝ කියලා හිතුවා....අනේ මෙන්න 10 ට විතර මට කෝල් කරලා කියනවා " අනේ අම්මි මට බෑ තවත් ඉවසන්න..මන් විශ් කරන්න හිටියේ 11.38 ට..ඔයා උපන් වෙලාවට...එත් අනේ මට බෑ මණික තව ඉන්න කියලා" අනේ ඊට පස්සේ මන් අදුරන අපි දෙන්නගෙම යාළුවොයි එයාගේ අක්කවයි සේරම කන්ෆරන්ස් කෝල්  විශ් කළා...අනේ මට ගොඩක් සතුටුයි..... පස්සේ කියනවා මණික මගේ blog එකට ගිහින් බලන්න කියලා....මේ තමා ඒ පොස්ට් එක. ඒ වගේම මේ තමා මට ලැබුන ලොකුම තෑග්ග....තව තෑග්ගක් ලැබුණා.එත් තමා එක ස්ථිර වුනේ නැ....උනාම කියන්නම්කො ඔයාලට....

ඒ වගේම උදේම මට අපේ සිහින මල්ලි, සුදු හංසි අක්කා, දෙව් අයියා කෝල් කරලා විශ් කරා වගේම ගුගල් බස් සංගමේ කට්ටියම මේල් එක හරහා විශ් කළා....ඒ වගේම මුණුපොතෙනුත් ගොඩක් යාලුවෝ විශ් කරා..ඒ හැමෝටම ගොඩක් ගොඩක් ස්තුතියි....
ගොඩක් වටිනා ආදරයක් වගේම සයිබරයේ යාලුවෝ ගොඩක් අතර ගෙවුන ලස්සනම ලස්සනම උපන්දිනයක්.....ඒ හැමදේටම ඔයාලට ගොඩක් ස්තුතියි.....
 

ඔන්න ඉතින් මේ උපන්දිනේ නිසා මට වෙච්ච අකරතැබ්බක් කියන්නයි මේ හදන්නේ...ඔයාලට කියන්න මන් මගේ උපන්දිනේ තියන් හිටියේ හෙටට..ඒ කියන්නේ අඟහරුවාදාට... කොහොම හරි ඊයේ රෑ මුණු පොතේ ඉන්දෙද්දී අපේ පන්තියේ හිටපු මල්ලි කෙනෙක් මට විශ් කළා.මන් කිව හෙට නෙමේනේ අඟහරුවාදානේ කියලා..එයා තමා කිවේ පිස්සුද ඔයි හෙට නේ 30 කියලා....පස්සේ තමා මන් කැලැන්ඩරේ බැලුවේ...මල මගුලයි. මෙන්න කැලැන්ඩරේ පෙන්නන්නවා හෙට 30 කියලා....අයියෝ...වැඩ සේරම අවුල්.....ඔෆිස් එකට party දෙන්න හිටියෙත් අගහරුවදා...බඩු ගෙන්න යන්න හිටියෙත් අද...සාරියක් ගත්තෙත් නැ අදින්න කියලා....අනේ ජිවිතේ පළමු වතාවට මන් පරණ ඇදුමක් ඇන්දා උපන්දිනෙකට.....ඔන්න ඉතින් මගේ සිහියක හැටි....කොහොම හරි ඔෆිස් එකේදී ප්‍රින්සිපල් ප්‍රසන්ට් එක දෙන්න කලින් මගේ අමතක වීම ගැනත් කියලා නෝන්ඩියක් දාල තමා ප්‍රසන්ට් එක දුන්නේ......


කේක් කේක් ...මෙන්න කේක් කන්න......



Thursday, January 19, 2012

The Word and The Q............

As the sunshine,
U came to me
Lighting my world.........
Never thought I,
U'll be with me
For the rest of my life.......
When I was hopeless,
U gave me the word
I never expected...
And 
Asked a simple Q
That I couldn't believe.......
As a simple girl,
The word made me
The happiest of the world
And
The Q shocked me....
Yes my dear,
I love U more than me
And 
I wanna marry U......


Friday, January 13, 2012

දෙන්නම් අපිත් හිටපියව්........

ගොඩ දවසකින් මේ පැත්තේ ආවේ....වැඩ වැඩ ගොඩගැහිලා....

හම්...ඊයේ මගේ පරණම යාළුවෙක් මුණගැහුණා වැඩ ඇරිලා එද්දි...අවුරුදු 3න් වගේ දැක්කේ.....ඒ හමුවීම මාව 6 වසර තෙක් අරන් ගියා....මන් අද මේ උගන්වන පාසලේම ශිෂ්‍යාවක් වෙලා ඉන්න කාලේ වුණ සුන්දර මතකයන් කිහිපයක්ම ඒ හමුව නිසා මතකයට ආවා.....ඉතින් හිතුවා ඔයාලත් එක්ක බෙදාගන්න ඒ මතක....

ඒ දවස් වල අපි 6 වසරේ....ශිෂ්‍යත්වෙ පාස් වෙලා ගමේ ඉස්කෝලෙන් නගරේ ඉස්කෝලෙට ගියපු අපි යාළුවො 3දෙනයි මාත් ඇතුළුව.මම, අයේෂා, ඉනෝකා......අපි 3නා ඉස්කෝලේ ගියේ කෝච්චියේ....ඒ දවස් වලම මමයි අයේෂයි OWF (මන් උගන්වන පාසල) එකේ ක්ලාස් ආවා....ගෙදර හිටියොත් සෙල්ලම කියලා. ඒ දවස්වල පිරිමි ළමයි පෙන්නන්න බැ.....හරිම ඇලජික්....:P

ඉතින් මේ ක්ලාස් එකේ ගැලු ළමයිනුයි පිරිමි ළමයිනුයි පිල් දෙකකට බෙදිලා හිටියේ. පන්තියට නායකයයි නායිකාවයි. ඉතින් මට මුණගැහුණ මේ යාළුවා තමයි ඒ දවස් වල අපේ පන්තියේ නායකයා.....එයා කියන කිසි දෙයක් අපි අහන්නේ නැ....ඒ නිසා අපි එක්ක පුදුම තරහයි.

මන් කිව්වනේ ඒ දවස්වල අපි ඉස්කෝලේ ගියේ කෝච්චියේ කියලා. අපිට ලඟම ස්ටේෂම ප්‍රධාන එකක් නෙමේ. සබ් එකක්. ඒ නිසා ඒකේ ෆ්ලැට්ෆෝම් එක කොටයි. ඒ දවස්වල වැට කළේ අර පාන් බාගේ කියලා අනුවර්ත නාමයක් දුන්න කොළපාට දුම්රිය.ඒක අපේ ස්ටේෂමේ නැවැත්තුවාම ගොඩ වෙලාවට මුල්ම පෙට්ටිය අහුවෙන්නේ නැ. අපි පුරුදු වෙලා හිටියේ පළවෙනි පෙට්ටියේ යන්න. ඉතින් මොකද කරන්නේ පළවෙනි පෙට්ටිය අහු නොවුන දාට.....ඔන්න එදාට අපි කරන්නේ දෙවෙනි පෙට්ටියට නැගලා ඊලඟ ස්ටේෂන් එකෙන් බැහැලා පළවෙනි පෙට්ටියට නගින එක.....

ඔය කියන ඊලඟ  ස්ටේෂන් එකෙන් තමා අර පිරිමි ළමයා ඉස්කෝලේ යන්න නගින්නේ....දැන් අපිත් එක්ක ඔරොප්පුයිනේ....වැරැද්දක් හොය හොයත්නේ ඉන්නේ. ඔන්න මෙයා දැක්කා අපි කෝච්චිය නවත්තනකොටම බැහැලා පෙට්ටි මාරු වෙනවා....

ඒ දවස්වල අපිට රසිකා කියලා විද්‍යාව කරන මිස් කෙනෙක් හිටියා...අපේ පන්ති බාර ඒ මිස්...හරිම නපුරුයි.වැරැද්දකට කිසිම සමාවක් නැ....පහුවෙනිදා අපි පන්ති යද්දි ඒ පිරිමි ළමයා කේළම කියලා මිස්ට....අපෝ ඉවරයි....පැයක් අවුවේ...වේවැල් පාරවල් 3 ගානේ.....ඒ ළමයට හිතින් බැණ බැණ අවුවේ පැයක් හිටියා....කොහොමට තියෙන්න ඇත්ද....ලැජ්ජාව ඊට වැඩී.....

අපිට කරන හැම දේකටම අපිත් රිටන් එක දුන්නා පහු වෙලා හරි...ඒවා පස්සේ කියන්නම්කෝ.....

ඔන්න මට මතක් වුණ අතිත සුන්දර මතකයක්...පහු වෙනකොට ඒ ළමයා අපිට හිටපු හොඳ යාළුවෙක් වුණා.....
මා මාම වී ....ඔබ ඔබම වී නම්.....අපි අපිම වෙන්නට පෙරුම් පුරනු කෙලසින්.....